Mobile Version
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม พระธรรมทายาท วุฒิชัย อภิปุญฺโญ อายุ 25 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ปี พ.ศ. 2553 พรรษา 2 แล้วครับ ตอนนี้ผมล่องใต้เดินทางไปรับบุญใหญ่ เป็นพระพี่เลี้ยงประจำศูนย์อบรม 1 แสนรูป ณ ธุดงคสถานชุมพร จ.ชุมพรครับ
พระธรรมทายาท วุฒิชัย อภิปุญฺโญ
พระพี่เลี้ยงประจำศูนย์อบรมธุดงคสถานชุมพร จ.ชุมพร
พื้นเพผมเป็นคนจังหวัดอำนาจเจริญครับ ก่อนมาบวช ผมมีอาชีพเป็นชาวนา พอหมดจากหน้าทำนา ก็ไปรับเหมาก่อสร้างอยู่กับลุง ผมใช้ชีวิตไปวันๆ แบบไม่มีจุดหมาย ว่างก็ไปเที่ยว แล้วก็ดื่มเหล้าเมาหัวราน้ำได้ทุกวัน ถ้าตะวันไม่ตกดินเป็นไม่ยอมกลับบ้านครับ แต่ที่แย่มากถึงมากที่สุด คือถ้าวันไหนเมากลับบ้าน แล้วเปิดตู้กับข้าว ไม่มีข้าวกิน ผมก็จะอาละวาด ทุบกระจกหน้าต่างบ้านจนพัง แล้วก็เตะพัดลมระบายอารมณ์ใส่แม่ด้วยครับ ผมทำให้พ่อ-แม่ช้ำใจนับครั้งไม่ถ้วน แต่ตอนนั้นผมไม่สำนึกอะไรเลย ผมคงโดนน้ำเมาเข้าสิงจนไม่ใช่คนไปแล้วครับ
วันหนึ่งมีคนใส่ชุดขาวเข้ามาชวนคนในหมู่บ้านบวช มีอาจารย์เรียม แสงขาว และโยมพี่ทิพย์สุดา ยิ้มสินเที๊ย เข้ามาในบ้านนั่งคุยกับพ่อ-แม่ของผม พอคุยเสร็จ พ่อก็มาบอกผมว่าให้เตรียมตัวไปบวช ผมก็งงเลย เพราะพ่อยังไม่ถามผมสักคำ ว่าอยากบวชมั๊ย แต่พ่อก็อ้อนวอนบอกกับผมว่า “พ่อขอได้มั๊ย พ่อรับปากเขาไปแล้วว่าจะให้ลูกบวช พ่อขอแค่ 49 วันนะ บวชเหอะ” หลวงพ่อครับ ปกติผมเป็นคนที่ไม่เชื่อฟังพ่อแม่เลย แต่ทำไมพอท่านขอให้ผมบวช ผมกลับได้คิดขึ้นมาว่าการที่เราใช้ชีวิตไปวันๆ ดื่มเหล้าไปวันๆ มันน่าเบื่อ เอาเถอะ คนอื่นเขายังบวชได้ แล้วเราจะทำตามคำขอของพ่อแค่นี้ไม่ได้เชียวหรือ พอผมรับคำว่าจะบวช พ่อกับแม่ดีใจมาก ท่านซื้อชุดขาวชุดใหม่ให้ผม 1 ชุด ซื้อแปรงสีฟัน-ยาสีฟันให้ใหม่อีก 1 ชุด แล้วก็ให้เงินผมติดตัวมาบวชด้วย 100 บาทครับ
วันแรกที่เข้าโครงการ ผมมาพร้อมกลิ่นเหล้า-บุหรี่หึ่งติดตัว แต่รู้มั๊ยครับ แม้ผมจะเคยดื่มและสูบมาอย่างหนัก แต่ผมก็ตัดใจเลิกได้ตั้งแต่วันแรกที่เข้าโครงการครับ นับเป็นความภูมิใจแรกในชีวิตของผมเลย พอถึงวันปลงผม-ขอขมามอบผ้าไตร วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2553 พ่อกับแม่เดินทางมาร่วมงานด้วยครับ หลังจากโกนหัวแล้ว พระอาจารย์ได้เอาน้ำล้างศรีษะให้ ตอนที่น้ำรดลงบนศีรษะแล้วไหลลงมาจนถึงปลายเท้า เป็นวันที่ผมรู้สึกว่าตัวของตัวเองสะอาดที่สุด เกิดมาจนอายุ 23 ปี เพิ่งรู้สึกว่าอาบน้ำสะอาดที่สุดก็วันนั้นเอง เพราะเหมือนได้ล้างทั้งกายและใจครับ พอถึงช่วงที่แม่มอบผ้าไตรให้ เป็นช่วงเวลาที่ซึ้งและปลื้มที่สุด ภาพที่แม่มอบผ้าไตรให้ผม ยังคงอยู่ในความทรงจำของผมมาจนกระทั่งบัดนี้เลยครับ
โครงการ 1 แสนรูปของหลวงพ่อ เป็นโครงการที่ทำให้ผมมีความเป็นคนที่สมบูรณ์มากกว่าที่เคยเป็น ทำให้ผมรู้จักบุญคุณของพ่อ-แม่ เชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ รู้จักบาปบุญคุณโทษ จากคนที่ใจแคบมาก ก็มีใจกว้างขวาง รู้จักการให้ รู้จักช่วยเหลือคนอื่น แล้วผมก็โชคดีที่ได้มาเจอพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงที่แสนดี ที่คอยชี้แนะแนวทาง ทำให้ผมไม่ตกสายบุญเลยครับ พอจบโครงการภาคฤดูร้อน ตอนแรกก็คิดจะลาสิกขานะครับ แต่พอนึกถึงความดีของพระอาจารย์ที่คอยดูแลผม นึกถึงความเมตตาของหลวงพ่อที่สอนให้ผมรู้จักศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ผมก็เกิดอาการลาสิกขาไม่ลงครับ ก็เลยขยายเวลาบวช ติดตามพระอาจารย์ ช่วยงานหลวงพ่อ แบบโครงการต่อโครงการ ยาวมาจนถึงทุกวันนี้ครับ
การบวชในโครงการของหลวงพ่อ ไม่ได้เปลี่ยนชีวิตผมแค่คนเดียวเท่านั้นนะครับ, โยมพ่อ-โยมแม่ของผม ก็มีชีวิตที่เปลี่ยนไปด้วย ตอนนี้ท่านสามัคคีกัน ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้วนะครับ แต่ก่อนไม่เคยดู DMC ก็ดู ทำให้เข้าใจธรรมะมากขึ้น แถมยังเริ่มนั่งสมาธิ(Meditation)บ่อยขึ้น แล้วยังชวนกันมาร่วมงานบุญใหญ่ที่วัดพระธรรมกาย และชอบใส่ชุดขาวๆไปวัดด้วยนะครับ พอมีช่วงว่างจากการอบรม ผมก็จะเดินทางไปโปรดโยมพ่อ-โยมแม่ที่บ้าน ท่านก็จะเตรียมจังหันมาถวาย แล้วก็ชวนชาวบ้านแถวนั้นมาถวายด้วย พอมีชาวบ้านมารวมตัวกัน ผมก็ถือโอกาสกล่าวสัมโมทนียกถาก่อนฉัน ด้วยการเล่านิทานชาดกให้ชาวบ้านฟัง โยมน้า-โยมลุงแถวบ้านถึงกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะไม่คิดว่าผมจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนได้ถึงขนาดนี้ แล้วก็ถึงกับขนาดนิมนต์ขอให้ผมกลับไปอยู่ที่วัดแถวบ้านด้วยครับ แต่หลวงพ่อครับ ผมรู้ตัวดีว่าผมยังไม่เก่ง แล้วใจก็ยังไม่แข็งพอ ผมคิดว่าผมต้องฝึกฝนตัวเองให้ดีกว่านี้ก่อนครับ
ผมขอฝากไปถึงธรรมทายาทรุ่นใหม่ ที่เริ่มทะยอยเข้าโครงการทุกศูนย์อบรมทั่วประเทศ ขอให้ทุกคนตั้งใจบวชให้ดีที่สุดนะครับ ไม่ว่าเราจะเป็นใครมาจากไหน จะเคยมีชีวิตที่ดีมา หรือแย่ๆมา แต่เราทุกคนเป็นผู้โชคดีมาก เป็นผู้มีบุญมาก ที่ตัดสินใจเข้ามาบวชในโครงการนี้ ขอให้ลองเปิดใจให้กว้างเพื่อรองรับสิ่งใหม่ๆ ขอให้เชื่อฟังคำสอนจากพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยง ให้ลองดูแบบสุดๆ สักตั้งนะครับ ผมรับรองว่าท่านจะได้รับอะไรดีๆ จะเป็นความภาคภูมิใจของลูกผู้ชายที่จะไม่มีวันลืมเลยครับ
ผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ที่ทำให้ผมมีโอกาสได้พลิกชีวิตตัวเอง ถ้าไม่มีหลวงพ่อ ชีวิตผมคงไม่ได้พบกับแสงสว่าง หลวงพ่อเป็นต้นบุญต้นแบบ เป็นกำลังใจของผมเสมอเลย มาถึงวันนี้ผมคิดว่าไม่มีอะไรดี เท่ากับการได้อยู่ในเพศสมณะอีกแล้วครับ ผมจะขอบวชตามรอยหลวงพ่อ แบบวันต่อวัน ชาติต่อชาติตลอดไปครับ
http://goo.gl/MHE38
พิมพ์บทความนี้
