Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 14 มกราคม พ.ศ.2554
ตอน ก้าวไปด้วยใจที่เปี่ยมล้น พัฒนาวัดร้างให้รุ่งเรือง
ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาตอน ก้าวไปด้วยใจที่เปี่ยมล้น พัฒนาวัดร้างให้รุ่งเรืองเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาการเดินธุดงค์ธรรมชัยของพุทธบุตรในจังหวัดนครสวรรค์ ได้สร้างแรงบันดาลใจให้ญาติโยมอยากเข้าวัด ทำบุญ บำรุงพระพุทธศาสนามากขึ้น ซึ่งพระธรรมทายาทกว่า 80-รูป ได้พร้อมใจออกเดินธุดงค์จากวัดปรางค์ทอง มุ่งหน้าสู่วัดทรัพย์ทวีคูณ อำเภอแม่วงก์ จังหวัดนครสวรรค์ โดยมีพระครูสิริพรหมทัต เจ้าอาวาสวัดพรหมจริยาวาส เมตตานำทัพ นำพระธรรมทายาทเดินธุดงค์เป็นระยะทางกว่าสิบกิโลเมตร ทำให้พระธรรมทายาทฮึดสู้ ก้าวไปด้วยใจที่ฮึกเหิม และมีกำลังเหลือล้นที่จะไปพัฒนาวัดร้างให้รุ่งเรืองธุดงค์ธรรมชัย จังหวัดนครสวรรค์หลังจากเดินธุดงค์แล้ว พระครูสิริพรหมทัต เจ้าอาวาสวัดพรหมจริยาวาส ได้เล่าให้ฟังว่า “โครงการนี้ดีมาก ขนาดหลวงพ่อเป็นพระ ยังรู้สึกตื่นเต้น ดีใจที่จะได้เห็นพระเป็นจำนวนมากๆพร้อมใจออกเดินธุดงค์ เพราะภาพการเดินธุดงค์นั้นหาดูยากจริงๆ ทีแรกหลวงพ่อคิดว่าจะเดินธุดงค์นำเป็นปฐมฤกษ์สักห้าร้อยเมตร เพราะอายุสังขารมากแล้ว หนทางก็กันดารลำบากมาก ถนนขรุขระ มีแต่กรวด แต่หิน แต่ยิ่งก้าว กลับยิ่งปลื้ม ก้าวไป ก้าวไป...อ้าวสิบกว่ากิโลเมตร ธุดงค์มาจนถึงวัดเป้าหมายแบบสบายๆ...หลวงพ่อเห็นญาติโยมตื่นตัวกันมาก พากันมาต้อนรับพระ ล้างเท้า เช็ดเท้าให้พระธุดงค์ แถมยังเอาอาหารหวานคาวมาถวายจนล้นเหลือ พระ 80-กว่ารูป ฉันกันไม่หวาดไม่ไหว พอฉันแล้วก็ให้ศีลให้พร ให้ธรรมะกับญาติโยม แล้วก็รวมตัวกันลุยพัฒนาวัด ญาติโยมเห็นว่าพระไม่ยอมอยู่เฉยๆ ก็ยิ่งเกิดศรัทธา ลือกันไปทั่วว่าพระธุดงค์เป็นพระดี น่ากราบ น่าไหว้ โครงการนี้ดีมากจริงๆ เป็นโครงการที่ดึงความรู้สึก ฉุดความคิดที่เคยตกต่ำให้สูงขึ้น ทำให้ญาติโยม อยากเข้าวัด ทำบุญ ขนาดหลวงปู่เจ้าอาวาส ท่านยังพูดเลยว่า...ไม่เคยเห็นชาวบ้านตื่นตัวเข้าวัดมากแบบนี้มาก่อน หลวงพ่อรู้สึกว่าโครงการนี้สร้างแต่ความปลื้มใจ พระธรรมทายาทก็ปลื้ม โยมก็ปลื้ม พระในพื้นที่ก็ปลื้ม ปลื้มกันไปถ้วนหน้า” คุณวันเพ็ญ โพธิยา แม่ครัวคนเก่ง ได้มาถ่ายทอดความรู้สึกให้ฟังว่า “พอรู้ว่าจะมีพระธุดงค์ มา 80-รูป ดิฉันก็อาสามาเป็นแม่ครัวค่ะ มาอยู่ที่วัด เตรียมล้างถ้วยล้างชาม เตรียมทำอาหารกันตั้งแต่เมื่อคืน ชาวบ้านก็ตื่นเต้นกันทุกคน เพราะเกิดมาไม่เคยเห็นพระเยอะๆสักที แล้วหมู่บ้านเราก็เล็กๆ ไม่คิดว่าจะมีบุญมีวาสนา มีพระธุดงค์มาโปรด ดิฉันเตรียมดอกไม้ไว้สองพาน ตั้งใจว่า...ถึงอย่างไรก็ขอให้ได้ไหว้ ได้กราบ ได้โปรยดอกไม้ต้อนรับ พอเห็นท่านเดินมาแค่นั้นแหละ มันปลื้มใจ น้ำตามันจะไหล ปลื้มไปตามๆกัน บางคนบอกว่า...ถ้ามีลูกชายจะให้ลูกชายบวชให้ได้แบบนี้บ้างค่ะ ชาวบ้านทุกคนอยากให้พระธุดงค์มาอีกนะคะ เพราะอยากได้บุญ มีพระธุดงค์มาแบบนี้มันอุ่นใจ อยากสวดมนต์ อยากทำบุญ อยากทำแต่เรื่องดีๆค่ะ” การมาของพระธุดงค์ ทำให้วัดสว่างไสว ทำให้หัวใจของญาติโยมชื่นบาน นำมาซึ่งความปีติใจอย่างไม่รู้ลืม ************************
http://goo.gl/bcUsu
พิมพ์บทความนี้
