Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ.2553
ตอน ปลื้มใจ...ได้บวชสองชั้น
ผลการปฏิบัติธรรมตอน ปลื้มใจ...ได้บวชสองชั้นเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาศูนย์อบรมวัดจินดิตวิหาร เขตมีนบุรี“ลูก...อุบาสิกาแก้วจารุวรรณ บุนนาค อายุ 67-ปี จากศูนย์อบรมวัดจินดิตวิหาร เขตมีนบุรี ลูกมาบวชอุบาสิกาแก้วครั้งนี้เป็นครั้งที่สามค่ะ รอบที่แล้วที่มาบวช ประสบการณ์ภายในของลูกแจ่มมากค่ะ ลูกนั่งเห็นดวงแก้วสว่างที่กลางท้อง ดวงแก้วมีรัศมีเปล่งประกายสวยงามมาก ลูกจึงติดใจและก็เฝ้ารอว่า...เมื่อไหร่หลวงพ่อจะจัดบวชอีก พอมาถึงรุ่นล้านครั้งนี้ ลูกกับลูกสาวอีกสองคนก็จับมือกันมาบวชทั้งครอบครัวเลยค่ะ พอลูกเริ่มนั่งสมาธิ(Meditation)ได้ 2-3-วัน ลูกก็ได้พบกับความสุขที่คุ้นเคย แต่คราวนี้สุขอิ่มยิ่งกว่าเดิมค่ะ เพราะนอกจากลูกจะเห็นดวงแก้วสว่าง ใสสว่างเป็นประกายอยู่ในกลางท้องแล้ว องค์พระก็ผุดขึ้นมาชัดใสสว่างติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลาด้วย ไม่ว่าจะหลับตาลืมตา องค์พระก็อยู่เต็มท้องลูก ลูกมีความสุขมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แม้ในขณะที่ลูกอยู่ในอิริยาบถอื่น ท่านก็ยังไม่ทิ้งลูกไปไหน ยังคงสถิตอยู่ที่กลางท้องลูกตลอด ทำให้ลูกทั้งสุขใจอุ่นใจชนิดที่ว่า...ชีวิตนี้ ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วค่ะ อุบาสิกาแก้วจารุวรรณ บุนนาคเมื่อก่อนลูกเลยได้ยินคำว่า “บวชสองชั้น”-ลูกฟังแล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ลูกเพิ่งได้มาเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในรุ่นนี้ เพราะในขณะที่ลูกทำพิธีบวช ห่มผ้าสไบ ภายในของลูกก็มีองค์พระใสสว่างติดอยู่ที่กลางตลอดเวลา ลูกรู้สึกปลื้มยิ่งกว่าปลื้ม ถ้าลูกไม่ได้มาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนล้านคนครั้งนี้ ก็คงเสียดายไปตลอดชีวิตค่ะ”ศูนย์อบรมวัดเขาน้อยปากน้ำ จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ “ลูก...อุบาสิกาแก้วกุลธิดา เชาวลิต มีชื่อเล่นที่เพื่อนๆพากันตั้งให้ว่า เบาหวิว ค่ะ เนื่องจากช่วงนี้ลูกอยู่ในช่วงควบคุมน้ำหนัก ทำให้น้ำหนักลดจากเดิม 32-กิโลกรัม เหลือหนักแค่ 98-กิโลกรัมค่ะ เวลาที่ลูกนั่งสมาธิทุกครั้ง ลูกจึงนั่งได้นานแบบไม่ค่อยลุกไปไหน เพราะเวลาลุกมันยากกว่าตอนนั่งเยอะเลยค่ะ ลูกไม่เคยฝึกนั่งสมาธิเลย เพิ่งมีโอกาสนั่งหลับตาก็ตอนมาบวชอุบาสิกาแก้วครั้งนี้เป็นครั้งแรก ลูกไม่เคยคิดเลยว่า...การนั่งหลับตาธรรมดาไม่นานเท่าไหร่ จะทำให้เรามีความสุขมากกว่าช่วงลืมตาทั้งชีวิต... 
อุบาสิกาแก้วกุลธิดา เชาวลิตเมื่อเริ่มนั่งสมาธิ ลูกก็ทำตามที่พระอาจารย์สอน คือ ไม่นึกไม่คิดอะไร ทำใจสบายๆโล่งๆ นั่งไปเรื่อยๆ สักพักก็รู้สึกร่างกายเบาหวิวคล้ายปุยนุ่น เบาจนเหมือนไม่มีร่างกาย แล้วจู่ๆก็มีองค์พระแวบมานั่งที่ตักของลูก องค์ท่านใสมาก มองได้ทะลุปรุโปร่ง และก็มีแสงสว่างออกมารอบตัว สักพักองค์พระก็ขยายใหญ่ขนาดเท่าตัวลูก ลูกมีความสุขมากจนน้ำตาแห่งความปลื้มปีติเอ่อล้นออกมา นึกภาคภูมิใจเหลือเกินที่เราได้มาบวชอุบาสิกาแก้วครั้งนี้ ที่สำคัญบุญบวชครั้งนี้ ยังมีอานุภาพแรงแบบให้ผลทันตา เพราะจู่ๆคุณแม่ของลูกที่ป่วยเป็นเบาหวานและเป็นอัมพาตอยู่ครึ่งปี พอลูกเอาบุญบวชไปให้ ท่านกลับสามารถคลานลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำและซักผ้าเองได้ ทำให้ลูกปลื้มใจสุดๆ ลูกกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่เมตตาจัดโครงการดีๆเช่นนี้ ทำให้ลูกที่เกิดเป็นหญิงได้มีโอกาสตอบแทนพระคุณแม่อย่างแท้จริงค่ะ”ศูนย์อบรมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ “ลูก...อุบาสิกาแก้วอัจฉริยา เวฬุวนารักษ์ ลูกเคยมาวัดพระธรรมกายตั้งแต่เด็กๆ แต่พอโตขึ้นหลงเชื่อการนำเสนอข่าวที่ไม่ดีของวัด จึงหายจากวัดไปยี่สิบกว่าปี เมื่อต้นปีที่ผ่านมาลูกได้เจอมรสุมชีวิต ระหว่างนั้นก็พลันเห็นรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำฯ จึงโทรศัพท์หากัลยาณมิตรผู้เป็นเจ้าของรูป ทำให้ได้มีโอกาสกลับมาวัดเมื่อเดือนกรกฎาคมนี้เองค่ะ การมาวัดอีกครั้งทำให้กิจการดีวันดีคืน ขายดีมากอย่างอัศจรรย์ ถึงขนาดออกรถปิคอัพป้ายแดง แล้วลูกก็ไม่มีเวลามาวัดอีก... 
อุบาสิกาแก้วอัจฉริยา เวฬุวนารักษ์กระทั่งวันหนึ่ง ลูกเดินตกท่อและขับรถปิคอัพป้ายแดงถอยหลังลงเขาไม่เป็นท่า ช่วงนั้นลูกเครียดมาก ขาเจ็บ รถพัง สตางค์หมด จนได้ทราบข่าวการบวชอุบาสิกาแก้วจากดีเอ็มซี จึงยอมทิ้งกิจการมาบวชเพื่อเอาบุญอย่างเดียว เมื่อมาเข้าโครงการลูกรู้สึกมีความสุขมากค่ะ ลูกปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง พอได้นั่งสมาธิแล้ว ใจก็รวมหยุดนิ่งมีองค์พระสีทองผุดขึ้นมา ทันใดนั้นภาพของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯที่ชี้สอนฐานที่เจ็ดก็ผุดขึ้นมา บอกให้ลูกเอาองค์พระให้เข้าฐานที่หนึ่ง...ไล่ถึงฐานที่เจ็ด และหยุดนิ่งไว้ระหว่างจุดตัดเล็กๆ หลังจากนั้นแสงสีทองก็ผุดออกมาเป็นดวงแก้วกลมๆสีทอง โดยมีองค์พระสีทองอยู่ข้างใน ลูกมีความสุขมาก จนไม่อยากออกจากสมาธิเลยค่ะ ลูกนึกเสียดายวันเวลาที่มาเจอวัด แต่กลับไม่ยอมปฏิบัติสักที มาคราวนี้ลูกได้พบสุขภายใน และก็จะไม่หนีวัดพระธรรมกายไปไหนอีกแล้วค่ะ”อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนจากเมืองจีน “ลูกชื่อ...ลี ซิ มีชื่อภาษาอังกฤษว่า เชรี่ มีเพื่อนชาวจีนชื่อ รูบี้ แนะนำให้มาอบรมอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ลูกจึงบินตรงจากปักกิ่งมาอบรมอุบาสิกาแก้วที่เมืองไทย ที่ศูนย์อบรมสำหรับชาวต่างประเทศ คือ ที่บ้าน POP House ย่อมาจาก Power of Peace 
อุบาสิกาแก้วลี ซิทุกๆครั้งที่ลูกนั่งสมาธิ ศูนย์กลางกายของลูกจะมีความสว่างตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นรอบเช้ามืด กลางวัน หรือกลางคืน พอถึงวันที่สี่ของการอบรม องค์พระสีทองก็ได้มาปรากฏขึ้นที่ศูนย์กลางกายของลูก ลูกมีความสุขมาก และคิดได้ว่า...สมาธินี่เอง คือ ของขวัญที่ดีที่สุดของมนุษย์ทุกคนในโลกใบนี้ และวันที่ลูกปลื้มปีติมากก็คือ วันบวชอุบาสิกาแก้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาลูกได้เดินทางไปยังสถานที่ต่างๆมากมายในโลก แต่ไม่เคยเห็นที่ไหนมหัศจรรย์เท่าที่นี่เลย ที่มีผู้คนมารวมตัวกันทำความดีมหาศาล ลูกคิดว่าสิ่งที่วัดพระธรรมกายกำลังทำอยู่นี้ คือ Idea-of-the-whole-World-คือ มีความเป็นสากล และทำเพื่อมวลมนุษยชาติจริงๆ ลูกได้รับสิ่งดีๆมากมาย ทำให้เวลาทุกวินาทีมีคุณค่ากับลูกมากเหลือเกิน การมาบวชครั้งนี้ทำให้ลูกเกิดแรงบันดาลใจอยากแบ่งปันสิ่งดีๆ ด้วยการกลับไปชักชวนเพื่อนๆของลูกให้ฝึกสมาธิเหมือนลูก และลูกก็จะบินกลับมาเมืองไทยอีกครั้งในเดือนกุมภาพันธ์ เพื่อมาอบรม MMC ค่ะ”ศูนย์อบรมวัดพิมพาราม จังหวัดนครราชสีมา น้องมาเดลเลน อายุแปดปี ลูกครึ่งไทย-สวีเดน หนูน้อยมาเดลเลนเพิ่งเดินทางจากสวีเดนมาถึงเมืองไทยเมื่อต้นเดือนธันวาคมนี้ พร้อมกันทั้งคุณพ่อคุณแม่ พอเดินทางกลับมาถึงบ้านที่โคราช คุณแม่ของหนูน้อยก็ติดอกติดใจกับป้ายไวนิลโครงการบวชอุบาสิกาแก้ว หนึ่งล้านคน ที่ติดอยู่รอบตลาดปากช่อง คุณแม่เกิดความศรัทธา จึงได้มาสมัครบวชพร้อมลูกสาว วันที่สองของการอบรม น้องมาเดลเลนได้นั่งสมาธิตามเสียงพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ทั้งๆที่ฟังไม่ออก แต่ก็นั่งเห็นดวงแก้วลอยมาอยู่ตรงหน้าผาก จากดวงเล็กๆก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆแล้วก็หายไป หนูน้อยจึงไปถามคุณยายว่า “คุณยายนั่งสมาธิเห็นอะไรบ้างไหมคะ”-คุณยายบอกไม่เห็นอะไร หนูน้อยบอกว่า “นั่งไปเรื่อยๆแล้วจะเห็นเองค่ะ” 
น้องมาเดลเลนหลังจากนั้น เวลานั่งสมาธิ หนูน้อยมาเดลเลนก็จะเห็นดวงแก้วสม่ำเสมอ จนวันที่ 26-ธันวาคม หลังมาบวชที่วัดพระธรรมกาย หนูน้อยนั่งเห็นดวงแก้วที่หน้าผาก มีแสงสว่างอยู่รอบ ๆ จากดวงเล็กๆก็ขยายใหญ่ขึ้น หลังจากนั้นดวงแก้วก็ไหลลงมาที่เหนือสะดือ ดวงแก้วขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ต่อมาก็เห็นเป็นองค์พระ ก่อนเป็นองค์พระเห็นเหมือนนางมณโฑ แล้วก็เปลี่ยนเป็นองค์พระ มีแสงสว่างอยู่รอบๆ หนูน้อยบอกว่า “หนูชอบนั่งสมาธิค่ะ นั่งแล้วหนูมีความสุขและสบายมากค่ะ”-หนูน้อยจึงเป็นต้นแบบและกำลังใจ ให้ทั้งคุณแม่และป้าๆที่ศูนย์อบรมวัดพิมพารามว่า “นั่งสมาธิง่ายมาก นั่งไปเรื่อยๆ...เดี๋ยวก็เห็นเองค่ะ”
http://goo.gl/kwBpp
พิมพ์บทความนี้
