Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ.2553ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท รุ่นเข้าพรรษาพระอนันต์ ฐานิยชโยเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาทอนันต์ ฐานิยชโย อายุ 30-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จ จังหวัดปราจีนบุรี ครับ แต่ก่อนกระผมเป็นเถ้าแก่เปิดร้านเย็บเสื้อโหล ธุรกิจรุ่งมาก มีงานล้นมือ มีเงินล้นเหลือ แต่น่าเสียดายที่กระผมเป็นทั้งนักเล่น (เล่นการพนัน)_นักเที่ยว สุดท้ายก็ต้องปิดกิจการ แยกทางกับภรรยา แล้วพลิกผันมาเป็นลูกน้องขายผ้าอยู่ที่โบ๊เบ๊ กระผมทำงานหนักมาก ยกกระสอบผ้าหนักๆเป็นประจำ จนเป็นโรคปวดหลัง จึงต้องพักงานไปอยู่ที่บ้าน ครั้งหนึ่ง กระผมตามโยมแม่มาบูชาข้าวพระ วันอาทิตย์ต้นเดือน (ซึ่งโยมแม่มาเป็นประจำ แต่กระผมเพิ่งเคยมา)_กระผมก็ไม่ได้มีความเข้าใจอะไรเท่าไหร่ แล้วก็ซื้อซีดีละครฟื้นฟูศีลธรรมโลกเรื่อง สวาท กับ คำน้อย ติดมือกลับไป ดูแล้วได้ข้อคิดดีมากเลย คุณคำน้อยไม่มีขาแต่ก็อดทนตะเกียกตะกายขึ้นไปนั่งสมาธิ(Meditation) ส่วนเรื่อง สวาท ก็ซึ้งมาก ดูไปร้องไห้ไป หลังจากนั้น กระผมก็กราบเท้าพ่อแม่ทุกวันก่อนนอน และก็ทำเซอไพรซ์โยมแม่ ด้วยการไปเอาใบสมัครโครงการบวชเข้าพรรษามาเขียน วางไว้ในบ้าน พอเจอกัน กระผมก็ทำเป็นถามว่า “แม่ๆเห็นอะไรไหม”_ท่านก็ยิ้ม “ผมจะขอบวชให้แม่ หนึ่งพรรษานะ”_ท่านดีใจน้ำตาคลอเบ้าเลยครับ ที่จริงกระผมเคยบวชแล้วหนึ่งพรรษา เป็นการบวชตามประเพณี เลี้ยงโต๊ะจีนใหญ่โต แต่น่าเสียดายไม่มีใครสอนให้กระผมปฏิบัติเป็นพระแท้ เหมือนอย่างที่หลวงพ่อสอน ก็เลยรู้สึกเหมือนบวชแล้วไม่ได้อะไร ตอนแรกที่นั่งสมาธิทั้งมืด และเมื่อยมาก ปวดแข้ง ปวดขา ปวดหลัง ปวดไปหมด กระผมนึกขอพรจากหลวงพ่อให้กระผมนั่งได้ แล้วความเจ็บปวดก็ทุเลา กระผมสามารถนั่งได้นานขึ้น ผ่านไปประมาณแปดวัน กระผมก็ตั้งใจว่าถ้าไม่ได้ยินเสียงระฆังเพลจะไม่ลุกออกจากที่ แล้วก็อธิษฐานจิตว่า “ขอ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ คุณยาย เมตตาให้ลูกได้มองเห็นธรรมด้วยเถอะครับ”_แล้วกระผมก็ท่องว่า “เมื่อเราสว่างโลกก็สว่างด้วย”_สามครั้ง ต่อด้วย “แม้มืดตื้อมืดมิดก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม”_เสร็จแล้ว จึงภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ประมาณครึ่งชั่วโมง ใจสงบมาก จากที่มืดๆก็มีแสงสว่างฟุบเข้ามาในตัว สว่างเหมือนมีคนมาเปิดไฟ แล้วก็เห็นพระพุทธรูปใหญ่มาก เหมือนกระผมไปนั่งอยู่ในตัวท่าน พอมองในตัวเอง กระผมก็คิดว่า ทำไมเราถึงรู้สึกใสๆเบาๆเหมือนจะเหาะได้ แล้วก็เห็นดวงสว่างสามดวงลอยมาตรงหน้า สักพักก็ค่อยๆรวมกัน ก่อตัวเป็นองค์พระ มาอยู่กลางท้องของกระผม เป็นองค์พระเล็กๆประมาณหนึ่งเซนติเมตร นั่งอยู่ในดวงแก้วใสๆ มีแสงรางๆ ไม่สว่างเท่าไหร่ ตอนแรกก็ยังไม่แน่ใจ แต่กระผมก็นั่งนึกถึง พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ หลวงพ่อ คุณยาย ไปเรื่อยๆ ไม่คิดอะไร กระผมขยันนั่งสมาธิมาก บางวันนั่งถึงเที่ยงคืนถึงจะจำวัตร ไม่รู้เป็นอย่างไรครับ พอเห็นพระแล้วจะรู้สึกอยากนั่งแต่สมาธิ อยากอยู่กับองค์พระ แล้วก็กลัวว่าถ้าไม่ขยันนั่ง ท่านอาจจะหายไป แล้วพอกระผมนั่งมากๆ ใจก็นิ่งได้ง่าย จิตว่าง ไม่ฟุ้งซ่าน ใจโล่งสบาย พอวางใจนิ่งๆที่กลางท้อง องค์พระก็มาเอง ตอนนี้ กระผมเห็นท่านแบบชัดใสปิ๊ง เหมือนมองด้วยตาเปล่าเลยครับ องค์พระสวยมาก ใสมาก ใสกว่าแก้ว และเหมือนกระผมกับองค์พระจะเป็นคนๆเดียวกัน เวลานั่งก็จะใสๆไปด้วยกัน เวลาหายใจก็รู้สึกเหมือนหายใจไปด้วยกันครับ ไม่ว่าจะทำอะไรกระผมจะภาวนาสัมมาอะระหังตลอดเวลา รับบุญทำความสะอาด บิณฑบาตก็ภาวนาสัมมาอะระหัง ทำให้รู้สึกว่ามีท่านอยู่ด้วย ขนาดตอนเอนตัวลงนอน ก่อนจะหลับ กระผมได้ระลึกถึงท่าน กระผมก็เห็นท่านนั่งสมาธิลอยอยู่ตรงหน้าท้อง กระผมแปลกใจมาก ไม่รู้ว่าเป็นอย่างนั้นได้อย่างไร แล้วกายจะเย็น เย็นไปทั้งตัวเลยครับ ตอนนี้ กระผมนึกถึงแต่บุญคุณที่ต้องทดแทนให้กับโยมพ่อโยมแม่ กระผมจะนึกให้โยมพ่อโยมแม่ได้บุญกับกระผมทุกวัน พอเล่าเรื่องการนั่งสมาธิให้โยมแม่ฟัง โยมแม่ก็ปลื้มมาก ตาแดงๆและได้แต่พูดว่า “อนุโมทนาสาธุๆ” กระผมคิดว่าจะขอบวชไปเรื่อยๆ ในเมื่อหลวงพ่อเมตตาให้กระผมเห็นธรรมะ กระผมก็จะขอเป็นแขนเป็นขา เป็นกำลังช่วยงานพระศาสนา ส่วนคำว่า “สึก”_นั้น ขอลืมไปก่อน เวลาได้ฟังหลวงพ่อสอนจะเหมือนได้รับยาขนานวิเศษ ได้ยินเสียงหลวงพ่อทีไร ก็จะนึกถึงองค์พระได้ง่ายมากๆ กระผมขอเป็นพระลูกชายของหลวงพ่อ ขอเดินตามหลวงพ่อสร้างบารมีไปทุกชาติ กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นผู้นำในการสร้างบารมีอย่างนี้ไปนานๆ “กระผมรักหลวงพ่อครับ” กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระธรรมทายาทอนันต์ ฐานิยชโย
http://goo.gl/vUTCC
พิมพ์บทความนี้
